Scenariusz zajęcia otwartego dla rodziców dzieci 4,5letnich - W świątecznym nastroju.

Zajęcie otwarte dla rodziców w grupie  dzieci 4,5 – letnich

 Temat: W świątecznym nastroju.

Cele ogólne:

- Integrowanie rodziców, dzieci i nauczyciela.

- Pogłębianie więzi rodzinnych w wyniku wspólnej pracy podczas           wykonywania stroików świątecznych.

- Poznawanie przez dzieci zwyczajów związanych z obchodami Świąt Bożego Narodzenia.

Cele szczegółowe:

Dziecko:

-umie poruszać się rytmicznie zgodnie z akompaniamentem

-prawidłowo reaguje na polecenia i sygnały

-skupia uwagę na słuchanym opowiadaniu

-potrafi swobodnie wypowiedzieć się na określony temat

-zna zwyczaje i tradycje związane z obchodami Świąt Bożego Narodzenia

- potrafi liczyć w zakresie 9

-rozwiązuje proste zadania z treścią

-współpracuje i współdziała podczas wykonywania zadań

- poprawnie nazywa kolory

- posługuje się określeniami wielkości: mały, duży, średni.

- wspólnie z rodzicem wykonuje stroik świąteczny

Metody pracy:

-praktyczne

-słowne

-oglądowe

Formy pracy:

-indywidualna

-zbiorowa

Środki dydaktyczne:

Opowiadanie A. Galicy „Komu potrzebne jest Boże Narodzenie?”, kukiełki: kot, aniołek, ilustracje nt.: „Zwyczaje Bożonarodzeniowe”, Płyta CD Klanza,tamburyn Szablon choinki dla każdego dziecka, szablony bombek małych po 2 dla każdego dziecka, średnich po 3 dla każdego dziecka, po 4 duże dla każdego dziecka, paski bibuły w 5 kolorach po jednym dla każdego dziecka,  krążki z drewna, pistolet na klej zgrzewaczy, świeczki, bombki, aniołki, mikołajki, kolorowy brokat, szyszki, wata, kwiaty sztuczne, itp.

Przebieg zajęć:

Część I

1.Powitanie rodziców

W świątecznym nastroju,
Z uśmiechem radości.
Witamy w przedszkolu,
Przybyłych dziś gości.

2. Zabawa ilustracyjno-ruchowa ze śpiewem „Uśmiechnij się”
(Na melodię zabawy „Taniec pingwina”)

O jak przyjemnie i jak wesoło (wysuwamy do przodu na zmianę nogi)
Być razem w ten świąteczny czas. (wysuwamy do przodu na zmianę nogi)
uśmiech do mamy, (odwracamy głowę w lewo)
 uśmiech  do pani, (odwracamy głowę w prawo)
Uśmiechnij, uśmiechnij, uśmiechnij się! (podskakujemy 3 razy)

(zabawę powtarzamy kilka razy)

3. Słuchanie opowiadania A.Galicy „Komu potrzebne jest Boże Narodzenie?”

Rozmowa na temat opowiadania

-Jakie postacie wystąpiły w opowiadaniu? (wróble, kot, aniołek)

-Co trzymał aniołek w rękach?

- Dlaczego aniołek dzwonił dzwoneczkiem?

- Komu są potrzebne święta?

- Znacie jeszcze inne tradycje Świąt Bożego Narodzenia?

4. Zabawa integracyjna : „Pieczemy ciasto” Klanza

Dzieci naśladują w rytm muzyki czynności związane z pieczeniem ciasta (mieszanie, wybijanie jajek: stuk, chlup, siup, ugniatanie, wałkowanie, dekorowanie, posypywanie, częstowanie)

5. Zadanie dydaktyczne „Ubieramy choinkę”

Dzieci otrzymują w kopertach  szablon choinki i bombek o różnej wielkości ( 2 małe, 3 średnie i 4 duże) układają bombki na szablonach według zasady: największe na dole, najmniejsze na górze, średnie po środku. Przeliczanie bombek, udzielanie przez dzieci odpowiedzi na pytania:

- Czym różnią się bombki?

-Ile jest wszystkich bombek?

-Ile jest najmniejszych bombek?

-Ile jest średnich bombek?

-Ile jest najmniejszych bombek?

Rozwiązanie zadania matematycznego:

Marcin zawiesił na choince 2 małe bombki, 2średnie, 3 duże. Ile jest wszystkich bombek na choince?

Odp. Na choince wisi 7 bombek.

Nauczyciel układa zadanie.

( dzieci układają bombki na choince, następnie przeliczają i udzielają odpowiedzi na pytania nauczyciela.)

Mama stroiła choinkę. Zawiesiła na niej 1 małą bombkę, 2 średnie i 3 duże. Jedna  duża bombka spadla i się zbiła. Ile jest bombek na choince?

*Próby samodzielnego układania treści zadania przez chętne dziecko.

6. Zabawa ruchowa  „Ułóż bombki”

Dzieci otrzymują paski bibułek w różnych kolorach. Określają jej kolory. Poruszają się na dywanie w rytmie wygrywanym przez nauczyciela na tamburynie, podczas przerwy w grze dzieci układają przed sobą bombki w różnym kształcie. Na koniec dzieci łączą się w grupy i układają jedna dużą bombkę w tym samym kolorze.

 Część II

7. Zaproszenie rodziców do stolików. Wykonanie stroików świątecznych  przez dzieci i ich rodziców.

8. Podziękowanie Rodzicom i dzieciom za udział w zajęciach.

Załącznik nr1

A.   Galica „Komu potrzebne jest Boże Narodzenie?”

Ciemnej nocy, gdy z chmury sypał gęsty śnieg, na gałęziach choinki siedziały zmarznięte wróble. Tymczasem z nieba na ziemię wędrował Aniołek.

 W jednej ręce niósł złoty dzwoneczek, a w drugiej małą latarenkę.

 – Hop, hop – przeskakiwał Aniołek ze śniegowego płatka na płatek i podzwaniał dzwonkiem, aż doszedł do ziemi i usiadł na płocie. A koło płotu przechadzał się szarobury Kocur.

 – Co tu robisz? I czemu tak głośno dzwonisz? – spytał.

 – Nie wiesz? Przypominam wszystkim, że niedługo Boże Narodzenie

– odpowiedział Aniołek. I zawołał anielskim głosikiem:

 – Święta, nadchodzą święta!

 – A po co komu te święta? – mruknął Kot. – Komu są potrzebne?

 – Jak to? – zadziwił się Aniołek. – Wszyscy o nich pamiętają, bo wszystkim są potrzebne! – i znów zadzwonił złotym dzwonkiem.

 – Wszystkim? To znaczy komu? – dopytywał się Kocur.

Aniołek, słuchając Kota, śmiał się tak, że aż spadł z płotu. Otrzepując skrzydła, mówił:

 – Święta potrzebne są choinkom, żeby mogły przystroić się w kolorowe ozdoby,  potrzebne są też gwiazdom, żeby mogły urosnąć na czubkach choinek.

 – Miau... i jeszcze komu?

 – Mamie – mówił Aniołek do kociego ucha. – By założyła piękną sukienkę, i tacie, który pokaże, jaki jest silny, gdy przyniesie największą choinkę.

 – I komu jeszcze? – pytał Kot.

 – I dzieciom, by pod choinką znalazły kolorowe prezenty.

 – I jeszcze komu? – pomrukiwał Kot. – Powiedz, po co są te święta?

 – Po to – szepnął Aniołek – by wszyscy mogli spróbować, jak smakuje biały opłatek.

 – A czy święta potrzebne są kotom?

 – Ach, kotom... – westchnął Aniołek. – Potrzebne są, by mogły dzieciom na dobranoc mruczeć kolędy.

Śnieg przestał sypać, mrugały gwiazdki, Aniołek śpiewał kolędę, a Kot pomrukiwał:

 – Już wiem, komu potrzebne jest Boże Narodzenie. Wszystkim, nawet kotom.

 – Ćwir, ćwir – dziwiły się wróbelki. – Jeśli wszystkim, to i nam, ćwir, ćwir.

Opracowała: Sabina Godula